Başlı başına bir anlamı olan veya söz içinde anlama yardım eden bir veya birkaç heceden ibaret ses diye tanımayabileceğimiz kelime kavramı için A. Meillet şöyle diyor: "Kelime, gramerce herhangi bir kullanışa elverişli olmak üzere belli bir anlam ile bir ses kümesinin elele vermesinden meydana gelir". Kelimeler YALIN (simple) olabildiği gibi BİLEŞİK (composé) de olabilir. (bk.
Bileşim). Kelimelerin isim, sıfat, fiil gibi başlı başına anlamları olanlarına ÖZERKLİ KELİME veya SÖZLÜK KELİMESİ (M. principal, autonome ou lèxicographique) derler edatlar gibi ancak özerkli kelimeler arasındaki ilgileri sağlamağa yarayanlarına da ÖZERKSİZ veya GRAMATİKAL kelime (M. accessoire ou grammatical) denir.
Bazı dillerde kelimelerin belli başlı bir varlığı olmayıp onlar daima birbirleriyle ekleşirler bunlara GÖRNÜRDE KELİME (M. apparent) adı verilir. Kelimeler kaynaklan bakımından HALK veya ÖZDİL KELİMESİ ( M. populaire ou indigène), ALINTI KELİME M.
d'emprunt) ve BİLİMLİK KELİME (M. savant diye de ayrılır. Bilimlik kelimeler, sesbilim kanunlarına bağlı kalınmaksızın, bir dereceye kadar keyfî ve şuurlu bir yolda, başka kelimelerden türetilir. bk.
Cümle kelime, Kök kelime, Dolu, Boş, Canlı ve ölü kelimeler.
Sayfa Yorumları