(Heykel) Heykel sanatında, yüzeyden dışarı çıkıntısı az olan kabartma. a. bk. kabartma, yÃ

Bir olay dolayısıyla kıvanç duygusunu ortaya koymak, övünmek. Örn: Duvarda, güneşe karşı

(Mimarlık) Kil, alçı, taş vb. işlenebilir gereçleri alçaklı yüksekli yüzeyler halinde biç

(Heykel) Birbirine paralel olarak duvara çakılmış çıtalardan kurulan çerçeve kabartma için

Belli etmemeye çalışarak dinlemek. Örn: Karanlıkta, uyuyup uyumadığını anlayabilmek için

Sert taşlar üzerine oyularak yapılan ve ışık-gölge değerleri iyi düzenlendikten sonra boyan

(Heykel) Betinin yüzeyden çokça yükseltilmiş olduğu kabartma çeşidi. a. bk. alçak kabartma,